سلام.امروز آغاز هفته روشندلان عزیزه ضمن تبریک به همه این عزیزان این پست رو گذاشتم تا علاوه بر این که چشم عضو بسیار مهمیه و از دست دادن اون خیلی سخته ولی از دست دادن چشم دل خیلی بدتر و سختره.به همین منظور واژه چشم از منظر قران رو براتون گذاشتم البته با ذکر منبع

چشم از منظر قران کریم

چشم یکی از آیات الهی است که پس از گوش نقش مهمی را در زندگی انسانی ایفا می کند. اگر دو عضو چشم و گوش را از زندگی بشر حذف کنیم، با انسانی مواجه خواهیم شد که هیچ گونه توانایی شناختی و عملیاتی نخواهد داشت. انسان با این دو ابزار می تواند با محیط بیرون خود ارتباط برقرار کند و شناخت جامع و کاملی از هستی بدست آورد. هرچند که گوش به عنوان ابزار شنوایی، مهم ترین ابزار ارتباطی انسان با محیط بیرون می باشد و قرآن نیز آن را بر بینایی مقدم داشته است ولی نمی توان ارزش چشم را در حوزه تفکری و شناختی بشر نادیده گرفت و از اهمیت آن کاست.
انسان با زبان و بیان می تواند دریافت ها و شناخت های خویش را به دیگری منتقل کند و تجربیات و کشفیات خود را به عنوان میراث علمی و فرهنگی به نسل های دیگر انتقال دهد.
قرآن در آیات بسیاری با یاد کرد چشم و بینایی به عنوان ابزاری مهم در زندگی بشر و نعمتی بزرگ، می کوشد تا انسان را به ارزش و جایگاه بینایی توجه دهد.
در آیه ۴۶ سوره انعام با مقایسه نعمت بینایی با دیگر نعمت های خدادادی بر اهمیت آن تأکید می کند و از بشر می خواهد که سپاسگزار آن باشد. (نحل آیه ۷۸ و مومنون آیه ۷۸ و سجده آیه ۹) چشم به عنوان ابزار شناختی مطرح است و کسانی که نتوانسته و یا نخواسته اند از آن برای شناخت موقعیت خود و خدا در هستی بهره گیرند مورد سرزنش و عتاب قرآن قرار می گیرند.(بقره آیه ۷) کسانی که با فروبستن چشم بر حقایق و نادیده گرفتن عناصر موثر در هستی می کوشند تنها محیط پیرامونی خویش را با همه نواقص بپذیرند و به آن اصالت بخشند به عنوان کسانی یاد می شوند که پرده بر چشمان خویش گذاشته اند و نسبت به هستی از پس عینک پرده پوش می نگرند.
بسیار دیده اید که انسان ها برای رهایی از سوزش و تندی شدید آفتاب، عینک های رنگین و یا سیاه بر چشم می گذارند. اینان جهان پیرامونی خویش را طور دیگر می نگرند. برخی برای رهایی از دیدن حقیقت چنین پرده هایی را بر چشمان خویش می نهند تا جهان را وارونه بنگرند و نسبت به آن شناختی از این زاویه دید پیدا کنند.
به نظر می رسد آن چه در آیه ۷ سوره بقره به عنوان غشاوه و پرده بر چشم عنوان شده همان زاویه دیدی است که انسان با ایجاد بینش و نگرش پیش ساخته از خود می کوشد تا جهان را از آن بنگرد. این گونه است که زاویه دید وی به شکل پرده ای از پندار نادرست در جلوی چشم شخص قرار می گیرد و موجب می شود تا شخص از این زاویه دید به تحلیل و تبیین و تجزیه هستی و موقعیت خود بپردازد و نتواند به شناختی درست دست یابد.

● کوری حقیقی انسان
 

در تحلیل قرآنی این گونه بازی با چشم و توانایی...